Wśród tych zakażeń 75,7% (n = 610) wystąpiło u chorych poniżej 20. r.ż. (421 izolatów, 189 materiałów PCR+), hospitalizowanych w szpitalach reprezentujących wszystkie polskie województwa. Dalsza, szczegółowa analiza dotyczy chorych poniżej 20. r.ż. Wśród analizowanych 610 zakażeń meningokokowych materiał do badań w 314 przypadkach (51,5%) stanowiła krew, w 282 (46,2%) płyn mózgowo-rdzeniowy, w 7 tkanki pobrane post mortem i w 7 wymazy z nosogardła lub gardła od pacjentów AZD2281 z objawami typowymi dla IChM. Pomimo że najwyższy odsetek izolatów wyhodowano z krwi, u największej liczby pacjentów rozpoznano ZOMR lub ZOMR z bakteriemią/posocznicą

(w sumie 369 przypadków, 60,5%). Rozpoznanie posocznicy i bakteriemii, bez umiejscowienia zakażenia, stwierdzono odpowiednio u 203 (33,3%) i 19 (3,1%) pacjentów. W 19 (3,1%) przypadkach nie podano rozpoznania. Wśród pacjentów przeważała płeć męska (55,4%). Zapadalność na IChM w grupach wiekowych w analizowanych latach przedstawiono w tabeli I. Wysoką zapadalność odnotowano u dzieci poniżej 5. r.ż. (średnio dla trzech

lat 6,98/100 000), w tym zwłaszcza u dzieci poniżej Etoposide molecular weight 1. r.ż. (13,99/100 000). Wyższą zapadalność niż średnia obserwowano również u osób w wieku 15–19 lat (1,34/100 000). Grupę serologiczną meningokoków odpowiedzialnych za zakażenia w badanym okresie ustalono w 553 przypadkach (90,7%). Większość zakażeń wywołały meningokoki należące do serogrupy B (MenB, n = 330; 59,7%), następnie serogrupy C (MenC, n = 209, 37,8%), Y (n = 9, 1,6%) i W-135 (n = 5, 0,9%). U dzieci poniżej 2. r.ż. 73,1%, a u dzieci poniżej 1. r.ż. 76,4% przypadków

Casein kinase 1 było wywołanych przez meningokoki serogrupy B, podczas gdy u dzieci powyżej 10. r.ż. nieznacznie częściej występowały zakażenia szczepami MenC (53,3%). Liczbę zakażeń i zapadalność na inwazyjną chorobę meningokokową wywołaną przez określone grupy serologiczne w grupach wiekowych w Polsce przedstawiono w tabeli II. W tabeli III umieszczono wartości współczynników zapadalności na IChM wraz z procentowym udziałem w zakażeniach grup serologicznych w poszczególnych województwach. Zaobserwowano znaczne różnice w wartościach współczynników zapadalności pomiędzy województwami. Ogólny współczynnik śmiertelności (case fatality ratio; CFR) wyniósł 13,3%, gdyż wśród 406 przypadków IChM, dla których uzyskano informację na temat zejścia zakażenia, 54 zakończyły się zgonem pacjentów <20. r.ż. Najwyższy współczynnik CFR odnotowano u dzieci w wieku 24.–35. m.ż. (20,9%), a nieco niższy u niemowląt (16,7%) ( Tab. IV Ryc. 1). Biorąc pod uwagę rozpoznanie, najwyższy CFR odnotowano u pacjentów z sepsą (23,3%) w porównaniu z pacjentami z ZOMR/sepsą (5,9%) i ZOMR (1,2%). Współczynniki śmiertelności dla zakażeń wywoływanych przez serogrupę B i C w badanej grupie wiekowej były podobne i wynosiły odpowiednio 15,2% i 12,9%.